مقایسه ی تأثیر روش آموزش بایبی و گانیه بر انگیزش و یادگیری دانش آموزان

هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه­ی تأثیر روش آموزش مبتنی بر الگوی طراحی آموزشی بایبی و الگوی طراحی آموزشی گانیه بر انگیزش و یادگیری دانش­آموزان سال اول دبیرستان در درس علوم بود. تحقیق حاضر از نوع شبه آزمایشی و طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با دو گروه است. جامعه­ی مورد مطالعه­ی این پژوهش را کلیه­ی دانش­آموزان دختر پایه­ی اول دبیرستان شهر شیراز که در سال تحصیلی93-92 مشغول به تحصیل بوده­اند، تشکیل می­دهد. حجم نمونه در این پژوهش 54 نفر از دانش­آموزان دختر پایه­ی اول دبیرستان بودند که نمونه­گیری به دلیل محدودیت اجرا به صورت نمونه­گیری در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری داده­ها، پرسشنامه­ی انگیزش پیشرفت هرمنس و آزمون یادگیری محقق ساخته بود و به منظور محاسبه­ی پایایی پرسشنامه­ی انگیزش پیشرفت، از آلفای کرونباخ استفاده شد، و میزان پایایی آن 87/. بدست آمد و به منظور محاسبه­ی پایایی آزمون یادگیری از کودرریچاردسون20 استفاده شد و میزان پایایی آزمون یادگیری 73/. به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده از آزمون آماری کوواریانس استفاده شد و این نتایج حاصل شد که روش مبتنی بر الگوی گانیه و بایبی تفاوتی در میزان تأثیر بر میزان انگیزش ندارند، اما مشخص شد که بین روش­های آموزشی گانیه و بایبی از نظر میزان یادگیری تفاوت معنا­داری وجود دارد و روش مبتنی بر الگوی گانیه بر یادگیری دانش­آموزان اثربخش­تر است.